Karantinada günler çok hızlı geçiyor. Bilmem sizin için de öyle mi ? Alerjimin azdığı günlerde aldığım Zaditen sağ olsun, hayatımda yedi sekiz saat uyuduğum zamanlar gördüm. “Ama bu kadar yeter artık almayayım.” dediğim andan itibaren yine eski uyuma düzenime geri döndüm. Bir de yatağın içinde döne döne, sağlıklı, kesintisiz bir uyku uyuyamıyorum. Uyandığımda saat herhalde

Bugünden itibaren evde her gün bu bloga az az yazayım dedim. Yani aslında her zaman söylediğim şey ve yapamadığım. Öyle bilinç akışı filan. Öğrendiklerimden, izlediklerimden, okuduklarımdan, aklıma öylesine gelenlerden. Mutfak penceremizin hemen önünde bir Amerikan selvisi var. Üzerinde yarım yamalak bir yuva vardı taşındığımızda. Sonra sıklıkla gelen kargalar yuvayı sağlamlaştırdılar. Sonra yumurtlayıp yuvada yatmaya başladılar.

Evde izolasyon, ya da karantina günleri devam ediyor. Kendimizi dışarıya attığımız, sosyalleştiğimiz ve birbirimizden kaçtığımız , böylece çok iyi anlaştığımızı sandığımız günler uzakta kaldı. Özellikle evli , mutlu, çocuklu ailelerde kaç gündür burun buruna yaşamaktan gelişen travmatik durumlar, hem acı hem de komik. Yalnız başına yaşayanlarda ise daha farklı durumlar söz konusu. Öncelikle hepimiz resmen