Bugün felafel yaptım. Yaparken de aklıma çocukluğumun yemekleri geldi. Bu felafeller , kimbablar, sushiler hep global dünyaya entegre olmanın sonuçları. Gezip, görüp, yemesek bile internet denen mucizevi ağ sayesinde Pinterest’ten, şuradan buradan hemen her çeşit ülkenin yemeğini okuyup, videosunu izleyip filan yapabiliyorsunuz. Haa, ayrıca TV var. Şimdi hangi kanalı açsam biri bir yemek yapıyor. IG’da

Her ne kadar çocukluktan çıkmanın yaşı kişiye göre değişse de, yine de genel kabul görmüş bir dönem var sanırım. Otuz ve kırklarında hala çocuk olan erkekler olduğu gibi, yedi sekiz yaşında hayata atılmak zorunda kalan, hatta onlu yaşlarının başında evlenip çocuk doğuran, büyük addedilen çocuklarımız da var ne yazık ki. Ben üniversiteye 78 yılında, onaltı

  Geçen yıl Fairyland oyun grubu arkadaşlarıyla eski usul mektuplaşmak üzere anlaştık. Herkes aradığı mektup arkadaşındaki genel arzusunu belirtti ve eşleştirmeler yapıldı. Şimdi benim de Leicester’da yaşayan bir mektup arkadaşım var. Uzun süredir kimseyle mektuplaşmıyordum, malum internet icat oldu mertlik bozuldu. Mektuplaşmamayı öylesine kanıksamışız ki, artık mektup kağıtları ve zarfları bile kaybolmuş. Üstelik bundan şikayet