Bu yalnızca Türkiye’de değil, bence tüm dünyada giderek zorlaştı. Ruh sağlığımızı korumak, en azından az biraz dengede kalabilmek için biz ailecek ve bireysel olarak çabalıyoruz. Bugün anlatacağım yaptığımız şeylerden yalnızca birisi. Biz epeyce uzun zamandır TV’de Haber Programlarını, Sabah Programlarını ve Açık Oturumları izlemiyoruz. Bazen dünyada çok önemli bir şeyler olduğunda yabancı haber kanallarını açtığımız

Bu aralar Defne Suman’ın Evden Kaçmanın Yolları adlı derlemesini okuyorum. 24 yazarın evden kaçış ve / veya geride kalış öykülerini içeriyor. Yazarlarından rica edilerek seçkiye katılmış dört öykü hariç diğer 20 anlatı bu seçki için özel olarak yazılmış. Metinlerin yarısı kaçanların anlatısıyken diğer yarısı da kalanların ağzından anlatılmış. Bir çıkış yolu aramak için , bir

Yapım gereği pek çok şey sinirimi bozuyor. Yani bardağın hep boş yarısını görenlerdenim aslında. Öte yandan çok gülen, gülümseyen bir insan olduğumdan, hayatı hep Pollyanna gibi karşıladığımı düşünür pek çok kişi. Halbuki çocukluğumda en çok sinir olduğum romandı. Annem de hep onu örnek verirdi bana. Daha o zamanlardan mükemmeliyetçi, hiç bir şeyi beğenmeyen, kontrol manyağı

Bugün babamın ölüm yıl dönümü.Gideli 22 yıl olmuş. Onu hatırlamadığım bir gün bile yok. Bu aralar şehirden eski mektupları ve günlükleri getirdim. Zaten her gidişimde bir çok şey alıp geliyorum. Bu kışı büyük ihtimal ile Saklıköy’de geçireceğiz. Doğalgaz bağlanacak gibi. İlk kez bu kadar çok kalıyoruz burada. Sonbahar günlerinde nostaljik bir duygu durumu içinde okuyup

Bu aralar yine okumaya, boyamaya daldım. Deli Ajumma blogu ile ilgilenip bununla pek ilgilenmemek üzüyor beni. O yüzden kısa kısa yazayım diyorum. Uzun süredir Saklıköy’deyiz. Uzun dediysem ilk defa bu kadar uzun süre kalıyoruz. Eğer doğal gaz işi hallolursa, belki kışın da burada kalabiliriz. Bunu en çok kediler için istiyorum. İlk eve kapanma dönemi panikleri

Her okunan kitap insana bir şeyler öğretiyor. Bu aralar okuduğum kitaplardan biri arkadaşım Esen’in hediye ettiği Binbir Bahçe Masalları adlı kitap. Ceylan Orhun bu kitapta Gökova Körfezini seyreden bahçesini ayları gözeterek yazmış. Neler dikmiş, börtü böceğinden, rüzgarına , yağmuruna nasıl uğraşmış öğreniyorsunuz.Oldukça yoğun bir kitap. Demem o ki konuyla ilgili olmayanların hemen bırakması da olası.

Bugünden itibaren evde her gün bu bloga az az yazayım dedim. Yani aslında her zaman söylediğim şey ve yapamadığım. Öyle bilinç akışı filan. Öğrendiklerimden, izlediklerimden, okuduklarımdan, aklıma öylesine gelenlerden. Mutfak penceremizin hemen önünde bir Amerikan selvisi var. Üzerinde yarım yamalak bir yuva vardı taşındığımızda. Sonra sıklıkla gelen kargalar yuvayı sağlamlaştırdılar. Sonra yumurtlayıp yuvada yatmaya başladılar.

Evde izolasyon, ya da karantina günleri devam ediyor. Kendimizi dışarıya attığımız, sosyalleştiğimiz ve birbirimizden kaçtığımız , böylece çok iyi anlaştığımızı sandığımız günler uzakta kaldı. Özellikle evli , mutlu, çocuklu ailelerde kaç gündür burun buruna yaşamaktan gelişen travmatik durumlar, hem acı hem de komik. Yalnız başına yaşayanlarda ise daha farklı durumlar söz konusu. Öncelikle hepimiz resmen

Hayatımız bir anda nasıl da değişti değil mi ? Gideceğimiz geziyi, alacağımız kazağı, çocuğun nereyi kazanacağını, doğum günümüzü nerede kutlayacağımızı filan düşünmeyi bıraktık, maskenin, kolonyanın, unun, makarnanın, dezenfektanın peşine düştük. Birbirimizle bir metre uzaktan konuşuyor, sevdiklerimizi son yolculuklarına uğurlamaya gitmekten çekiniyor, uzakta olan akrabalarımız, yakınlarımız için olduğu kadar kendimiz için de dertleniyoruz. Bir bilim kurgu

Yok olmasına da, yine de korkudan üç buçuk attığımız günlerdeyiz. 2020 felaketler açısından hızlı girdi. Zaten astrolojik olarak depremleri tetikleyen dizilimler mevcut, bir kez de yanılsın sistem diyorum, olmuyor. Geçen Zaytung’ta bir haber vardı, “2020 yılında hedefim kilo vermek, dil öğrenmek” filan diyenler, “Bu yılı sağ çıkarsam yeter!” demeye başladılar” diyordu. Güldüm tabii, ama yanlış